به گزارش می هاست به نقل از ایسنا، محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات كشورمان وعده داده بود كه مدل و قیمت جدید فروش اینترنت در ایران را در صد روز اول كاری دولت دوازدهم نهایی كرده و به اجرا برساند و بر این اساس، اگر به این وعده عمل و این مصوبه اینترنت غیرحجمی بنا بر اعلام تا پیش از دهم آذرماه جاری اجرایی شود، شاهد مدل جدید مصرف منصفانه به جای مدل فروش اینترنت حجمی خواهیم بود. به این بهانه در زیر سیاست های برخی كشورهای مختلف دنیا در عرضه اینترنت به كاربران بررسی شده است.
آپلود ۳۰ گیگابایت در روز برای هر كاربر ژاپنی
محبوب ترین سرویس در ژاپن، اینترنت فیبر نوری است كه حداكثر سرعت ۱۰۰ تا ۲۰۰ مگابیت بر ثانیه را به كاربران عرضه می كند. متوسط سرعت اینترنت ADSL هم در این كشور با عنایت به فاصله تا مركز سرورها، حدود ۵۰ مگابیت بر ثانیه اعلام شده و حداكثر سرعت اینترنت كابلی هم ۳۰ مگابیت بر ثانیه است.
در كشور هند، متوسط سرعت اینترنت ۶. ۵ مگابیت بر ثانیه و متوسط اوج سرعت اتصال به اینترنت ۴۱. ۴ مگابیت بر ثانیه اعلام شده است. در این كشور پرجمعیت حدود ۲۷۶ میلیون كاربر اینترنت پهن باند وجود دارد و در رده بندی جهانی سرعت اینترنت هم هندی ها در میان ۱۴۹ كشور در رتبه ۸۹ قرار گرفته اند.
سریع ترین اینترنت دنیا در كره جنوبی
مردم كره جنوبی یكی از بهترین خدمات اینترنتی دنیا را دریافت می كنند. این كشور دارای سریع ترین اینترنت جهان است و از جانب دیگر حدود ۹۲. ۴ درصد جمعیت كل كشور كره جنوبی از اینترنت استفاده می كنند. شركت های بزرگ SKBroadband، KT Corp و +LGU پهنای باند مورد نیاز كره ای ها را فراهم می كنند. طبق آخرین آمار، متوسط سرعت اینترنت كره جنوبی ۲۶. ۱ مگابیت بر ثانیه بوده و این سرعت تقریبا ۴ برابر متوسط سرعت جهانی با ۷ مگابیت بر ثانیه است.
اینترنت منصفانه با محدودیت پهنای باند در تركیه
اینترنت ADSL از سال ۲۰۰۱ در تركیه عرضه شد و هم اكنون شركت ترك تلكام (Turk Telekom) گسترده ترین خدمات اینترنتی را در این كشور عرضه می كند. اینترنت در تركیه مانند خیلی از كشورهای دیگر با محدودیت پهنای باند در اختیار مشتركان قرار می گیرد. سرعت بسته های اینترنتی شركت ترك تلكام از ۸ تا ۲۴ مگابیت بر ثانیه است و این شركت، خدمات VDSL۲ را هم با سرعت ۲۵ تا ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه عرضه می كند.
محدودیت دانلود در آمریكا
بر اساس اطلاعات سایت مخابرات استان تهران، در آمریكا برای تولید محدودیت در دانلود از Width Cap یا Data Cap استفاده می كنند. Width Cap یا Data Cap، یك محدودیت مصنوعی است كه برای انتقال اطلاعات در شبكه اینترنت اعمال می گردد. این اصطلاح به سیاست هایی گفته می گردد كه تهیه كننده خدمات اینترنت برای محدود كردن مصرف مشتریان اجرا می كند و شركت های اینترنتی آمریكایی (ISP) هم جزو شركت هایی هستند كه این نوع محدودیت را اعمال می كنند.
این شركت ها اعلام نموده اند كه محدودیت پهنای باند برای فراهم كردن خدماتی عادلانه برای مشتریان است، اما در سوی مقابل خیلی از كاربران آمریكایی بر این باورند كه با پیشرفت تكنولوژی، چنین تصمیمی اصلا ضروری نیست و شركت ها می توانند به جای محدود كردن سقف اینترنت، تقاضای مشتریان خویش را به سادگی پاسخ بگویند.
فروش اینترنت
این اصطلاح در آمریكا، محدودیت پهنای باند خوانده می گردد اما در حقیقت، اطلاعات دانلود شده در هر ماه كنترل می شوند. البته باید گفت میزان محدودیتی كه در این كشور برای حجم دانلود در نظر گرفته می گردد به مراتب با كشور ما فرق دارد. در سال ۲۰۱۶ شركت Comcast در آمریكا، برنامه خدماتی با محدودیت دانلود یك ترابایتی عرضه كرد. با چنین حجمی، هر عضو یك خانواده چهار نفره در آمریكا می توانند ۱۰۰ فیلم را در ماه به صورت آنلاین تماشا كنند و محدودیت حجم آن ها به آخر نرسد. در واقع در آنجا برخلاف ایران، كم پیش می آید كه حجم اینترنت یك كاربر زودتر از موعد به اتمام برسد و فرد مجبور شود حجم اضافی بخرد.
البته برخی شركت های آمریكایی، برنامه ای با نام «اینترنت بدون مرز» را در سر دارند كه در صورت اجرای آن، دسترسی به اینترنت بدون هیچ محدودیتی برای كاربران این شركت ها فراهم می گردد. البته در این طرح هم بعد از آن كه كاربر از مرزهای تعیین شده برای حجم مصرف بگذرد، شركت عرضه دهنده خدمات دسترسی به اینترنت، سرعت انتقال اطلاعات را می كاهد.