امن شدن معاملات با امضای دیجیتالی
می هاست: امضاهای الكترونیكی انوع مختلفی دارند كه امضای دیجیتالی معتبرترین آن هاست؛ كارشناسان معتقدند این فناوری اتفاقی است كه اگر عملی شود، می تواند خیلی از محدودیت های قانونی و خطرات معاملات اینترنتی را به حداقل برساند.
به گزارش می هاست به نقل از ایسنا، امضای دیجیتال همانند اثرانگشت و در قالب یك پیام رمزگذاری شده است كه از استاندارد پذیرفته شده به نام PKI استفاده می نماید و بالاترین سطح امنیت و پذیرش جهانی را در خود دارد. امضای دیجیتالی با یك تكنولوژی خاص از دیگر امضاهای الكترونیكی تمیز داده می گردد.
گواهی امضای دیجیتالی هم یك سند الكترونیكی امضا شده است كه می تواند برای یك شخص یا سازمان صادر شود؛ این در شرایطی است كه امضای الكترونیكی، در واقع همان شكل اسكن شده امضای واقعی هر فرد است كه در سازمان ها و در سیستم های اتوماسیون اداری از این نوع امضا استفاده می گردد.
امضای دیجیتال بهترین و پیشرفته ترین و پركاربردترین نوع از امضاهای الكترونیك به حساب می آید كه به علت امنیت بالای آن، جایگزین سایر روش های موجود شده و اغلب قانون گذاران همچون قانون گذاران تجارت الكترونیكی ایران كه مركز توسعه تجارت الكترونیكی است، این شیوه امضا را پذیرفته است. با داشتن امضای دیجیتال در صورتی كه بخواهید در فضای اینترنت، مبادله الكترونیكی با هویت مجازی داشته باشید، می توانید خویش را به گونه ای معرفی كنید كه طرف مقابل به شما اعتماد كند و گیرنده می تواند از ماهیت فرستنده و اینكه اطلاعات حین انتقال تغییر پیدا نكرده مطمئن باشد؛ علاوه بر این مزایا، فرستنده نمی تواند امضای داده را انكار كند. صاحبان این گواهی الكترونیكی هم می توانند افراد حقیقی یا حقوقی، سازمان ها، موسسات یا شركت و یا مولفه های سخت افزاری و نرم افزاری هستند.
دستگاه های دولتی پیش قدم شوند
رییس سازمان نظام صنفی كامپیوتری كشور در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به مقوله امضای دیجیتال، اظهار نمود: در این باره یكسری از فعالیت های اجرایی در سازمان نظام صنفی كامپیوتری شروع شده اما مساله اصلی این است كه مردم هنوز در مبادلات خود از آن استفاده نمی كنند. به عبارتی مساله امضای دیجیتالی تا وقتی كه در سطح شهروندان و فعالان اقتصادی وارد نشود، نمی تواند به صورت كامل محقق شود.
ناصرعلی سعادت در پیشنهادی برای ترویج مساله امضای دیجیتال در جامعه اقتصادی، بیان كرد: سازمان ها و دستگاه های مختلف می توانند آغازكننده جریان استفاده از امضای دیجیتال در معاملات باشند، در واقع اینجا بحث فرهنگی و اجتماعی است كه با ورود دستگاه های دولتی بعنوان پیش رو در استفاده از این امضاها می توانند راهگشا باشند.
او با بیان این كه فرهنگ استفاده از امضای دیجیتال هنوز در جامعه جا نیفتاده است، ادامه داد: تا وقتی كه بانك ها و سایر دستگاه های اجرایی مردم را به صورت حضوری برای انجام امضاها به ادارات می كشانند، نمی توان انتظار داشت كه كسی به مساله امضای دیجیتال اعتماد كند. واقعیت این است كه در این شرایط با لایحه و تدوین قانون هم نمی توان كاری از پیش برد.
نیاز به زیرساخت های هویتی داریم
اما رییس مركز ملی فضای مجازی در مورد لزوم اتصال تجارت الكترونیكی به بانكداری الكترونیكی اظهار كرده است: برای اتصال تجارت الكترونیكی و بانك الكترونیكی در كشور نیاز به زیرساخت هایی داریم. از قبیل امضای دیجیتال و تعیین هویت كه باید در كشور شكل بگیرد. درباره اتصال اینها مقداری عقب افتادگی داریم كه امیدواریم این اتصال برقرار شود و با نوعی جامعیت سیستم تجارت و بانكداری الكترونیكی روبرو شویم.
امضای دیجیتال یك فرایند رمزنگاری نامتقارن است كه در واقع نوعی مكانیزم امنیتی است كه به دو كلید خصوصی و عمومی وابسته است و از این كلیدها برای رمزگذاری پیام در زمان انتقال پیغام و رمزگشایی هنگام دریافت پیام استفاده می نماید. امضای دیجیتالی امنیت تصدیق هویت، محرمانه بودن، امانت داری و غیرقابل انكار بودن را تامین می كند و از اطلاعات محرمانه در مقابل هرگونه تغییر غیرمجاز محافظت می كند، ازاین رو این امضا از دستكاری و خدشه دار كردن اطلاعات جلوگیری می كند، ضمن اینكه برای هر شخصی منحصر به فرد است.
این امضا هم به اسناد الكترونیكی و هم به شخص قابلیت تصدیق را عرضه می كند، به صورتی كه تصدیق سند توسط امضای دیجیتالی نشان داده است كه امضا یا سند الكترونیكی قابل تغییر نیست. تصدیق امضاكننده درواقع این امكان را فراهم می كند كه شخص امضاكننده قابل شناسایی باشد و نشان داده است كه چه شخصی سند را امضا نموده است. همه اینها در حالی است كه امضای الكترونیكی در واقع همان امضای دستی و اسكن شده با اسم شخص است كه در رساله قید می گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب