بهبود بازی سازی، كمك به چرخه صنعت است
به گزارش می هاست یک بازی ساز با اشاره به اینکه سخت گیری به بازی سازها سبب می شود آنها قید تولید محصول در ایران را بزنند، اظهار داشت: اگر سنگ جلوی پای مدیران بازی ساز نباشد، به این فکر می کنند که تیمشان را بزرگ کنند، بازی های بیشتری بسازند و درآمد بیشتری کسب کنند و این به نفع کشور و چرخ صنعت است.
امیر خاوری در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه گروه بازی سازی آنها از سال 1397 آغاز به کار کرده است، اظهار داشت: ما نخستین بازی مان را در ایران ساختیم اما به علت شرایط موجود و سختی هایی که وجود داشت و سایر بازی سازان با آن دست و پنجه نرم می کردند، همینطور به علت شرایط اقتصادی و کاهش ارزش پولمان، تصمیم گرفتیم کلا از بازار ایران خارج شویم و پروژه های بعدی مان را در بازارهای گوگل پلی و اپ استور منتشر نماییم.
وی با اشاره به اینکه سختگیری های عجیبی از جانب بنیاد ملی بازی های کامپیوتری مشاهده می شود، اظهار نمود: برای کاراکترهایی که در بازی وجود دارند، محدودیت هایی قائل می شوند که این محدودیت ها در سایر رسانه ها مثل سینما و تلویزیون نیست. در حالیکه تصور می شود حداقل کاراکترهای کارتونی می توانند در مقایسه با افراد در دنیای واقعی محدودیت های کمتری داشته باشند. یا سخت گیری های زیادی که برای اسم بازی ها قائل می شوند که برای بازی سازان اذیت کننده است.
این بازی ساز افزود: برای مثال یکی از این ایراداتی که به تیم های بازی سازی گرفتند این بوده که چرا در بازی تان صندوقچه شانس دارید و سکه و پول به بازی کنان قرض می دهید. در حالیکه این سکه ها به صورت درون برنامه وجود دارند و نمی توان از بازی خارجشان کرد که حتی مصداق قمار داشته باشد، تنها مورد استفاده آن برای امکانات درون بازی است. چطور چنین چیزی می تواند مصداق قمار در نظر گرفته شود؟ درحالی که بینندگان برنامه ها در صداوسیما با شماره گیری خیلی از کدها، برنده جوایز واقعی می شوند و این موارد را مصداق قمار در نظر نمی گیرند.
صنعت بازی سازی در ایران ضعیف و نوپاست
خاوری با اشاره به اینکه چنین مواردی سبب می شود بازی سازها اذیت شوند، افزود: صنعت بازی سازی در کشور ما ضعیف و نوپا است. تیم های بازی سازی صرف نظر از استودیوهای بزرگ، تیم های کوچک چندنفره هستند و با چنین تصمیماتی به شدت تحت تأثیر قرار می گیرند. زمانی که یک بازی را بدون اطلاع رسانی از بازار آنلاین حذف می کنند، درآمد شرکت که روزانه از بازی دریافت می شود، صفر شده و تیم ها را ورشکسته و ناامید می کند.
وی تصریح کرد: در چنین شرایطی نمی توان از بازی سازها انتظار خلاقیت داشت. چون باید همه بازی ها مثل هم باشد، از عناصر جدید نمی توان بهره برد و در این شرایط بازی سازها ترجیح می دهند دیگر بازی سازی را در کشور ادامه ندهند، ترجیح می دهند در فضایی بازی کنند که بتوانند خلاقیتی به خرج دهند، بنابراین از ایران خارج می شوند. البته فضای اقتصادی کشور و مشکلات ارزی هم در بروز این مشکلات بی تأثیر نیست.
این بازی ساز با تکیه بر این که کسب درآمد به ریال باید خیلی آسان تر از کسب درآمد به دلار و یورو باشد، اضافه کرد: درآمد ریال نیازی به صرافی و پرداخت مالیات آن کشور ندارد، در حالیکه شرکتهای خارجی به علت شرایط نامناسب اقتصادی قراردادهای یک طرفه ای با بازی سازان ایران می بندند که به نفع بازی ساز نیست. بازی سازهای ایرانی امکان دارد با مبالغ و درصدهای کمتری راضی به بستن قرارداد شوند، شرکت ها و مارکت های خارجی هم از این مورد استفاده می نمایند که البته سبب ضرر طرف ایرانی می شود.
خاوری افزود: علیرغم مشکلات تحریمی، امکان بلوکه شدن پول و مالیات های بالا، ترجیح برخی از تیم های بازی سازی این است که در خارج کار کنند. با این حال، این قراردادهای غیرمنصفانه هم در مواردی بهتر از کار کردن در فضای سخت گیرانه در ایران است. گاهی هم درآمد به ریال اصلا برای تیم های کوچک به صرفه نیست و نمی توان روی آن حساب کرد. یا باید بازی سازی بعنوان شغل نیمه وقت نگاه نماییم که در آن صورت دیگر نمی توان امیدی به رشد این صنعت داشت. چون بازی سازی یک کار خلاقیتی و انرژی بر است و با نیمه وقت کار کردن به جایی نمی رسد.
بازی ایرانی می تواند عنصر فرهنگی باشد
وی با اشاره به اینکه وقتی که برای بازی های ایرانی سخت گیری می کنند و قابلیت های بازی را محدود می کنند، بازی هایی کمتری هم در بازار ایران ایجاد می شود، اضافه کرد: وقتی بازیکن ایرانی می بیند آنقدر بازی خوب در مارکت ایرانی نیست که بخواهد سراغش برود، سراغ مارکت خارجی و بازی خارجی می رود. اگر مسئولان بنیاد دغدغه فرهنگ ایران را دارند، باید بدانند که بازی خارجی نمی تواند فرهنگ مارا اشاعه دهد. باید سخت گیری ها را کنار بگذارند و اجازه دهند بازی سازی بعنوان عنصری که می تواند فرهنگ سازی کند، جا بیفتد.
این بازی ساز با اشاره به اینکه سال هاست که دغدغه اول مملکت مسائل اقتصادی می باشد، اضافه کرد: صنعت بازی سازی در کشورهای دیگر با پتروشیمی رقابت می کند اما در ایران آنقدر مشکلات برای بازی ساز ایجاد می کنند که درآمدشان به چشم نمی آید. در شرایطی که این سخت گیری ها سبب می شود تیم های بازی سازی درگیر ورشکسته نشدن باشند، چطور میتوان اقتصاد کشور را دگرگون کرده و ایجاد شغل کرد؟ اگر سنگ جلوی پای مدیران بازی ساز نباشد، به این فکر می کنند که تیمشان را بزرگ کنند، شغل های بیشتری ایجاد کنند و بازی های بیشتری بسازند و درآمد بیشتری کسب کنند و این به نفع کشور و چرخ صنعت است.
خاوری تصریح کرد: در نتیجه این سخت گیری ها و مشکلات اقتصادی، بخشی از بازی سازها به دنبال رفتن از ایران هستند، چون نه از نظر اقتصادی برایشان به صرفه است و نه می توانند چیزی که دوست دارند بسازند و ترجیح می دهند مهاجرت کنند. بازی ساختن در ایران می شود تولید چیزی که هست و نمی توان در آن خلاقیت به خرج داد و طرح های مورد نظر را پیاده کرد. با این وضعیت چیزی از صنعت بازی سازی نمی ماند، صنعتی که می تواند ناجی کشور باشد.
منبع: می هاست
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب